МУРТЫК (ДС I: 135; БТДҺ: 237) «ломкий, хрупкий» ~ чув. (Ашмарин VIII: 274, 320) мортак, муртак, мăртăк ~ алт. бортык, алт. диал. портык һ.б. id. ← морт- > мүрт-, борт- «черү, күгәрү, муртаю» → башк. (БТДҺ: 237) муртығыу, чув. муртăх-, алт. бортых- «череп муртаю» (мурт-у → муртык-у сүзләре тат. телендә дә булырга тиеш). К. ш. ук шор. (Радлов IV: 1269, 1272) порд- «зәгыйфьләнү, картаю; муртаю», алт. диал. (тел.) порты- «күгәрекләнү». Räsänen 1969: 341; Федотов I: 363 (мар. мортияш «муртаю» татарчадан ди). ЭСТЯ VII: 118–120.