МУГ, муқ иск. «тупой и жадный» (Будагов II: 264–265) ~ каз., к.-калп., үзб. муқ id. К. Мок, Мокыт. Ләкин мук сүзе фар.-таҗ. муғ «Зәрдүшт дине рухание, маг» сүзеннән дә була ала.