МӨҺЕР [мөһөр] «печать, штемпель», иск. «девственность» < фар. мүһр, мүһре, муһра «мөһер; изге яисә шифалы йомры таш; мөһерле (кашлы) йөзек; дисбе»; бу сүз төрки телләрдә төрле мәгънәләр алган, к. башк. мөр «нарат күркәсе» (БТДҺ: 235). К. Будагов II: 270.

Дерив.: мөһерле, мөһерсез; мөһерлә-ү.