МӨҢКЕ-Ү, мөңге-ү, мөнгет-ү мүңге-ү (Тумашева 1992: 153–154, 156; ЗДС: 483, 488) «встать на дыбы или вскидывать зад, чтобы сбросить седока, всячески сопротивляться (о лошади)» ~ каз. мөнкi- id. ← монг. мүнгүй «менгесез, мендермәүчән (ат. тур.)» ← мүн- «менү». Чаг. бор. төрки (ДТС: 535 һ.б.) bin-, min-, mün- «күтәрелү, менү» һ.б. К. Мен-ү.

Дерив.: мөңкүчән «егып төшерүчән (ат. тур.), мөнгетчәк id. К. югарыдагыны.