МӨМКИН «можно, возможно; допустимо; возможный, допустимый» < гар. мумкūн id. мкн «урын, төш; мөмкин булу» тамырыннан, шуннан ук иске тат. имкян «хәл, рәт», к. ш. ук Мәкян. Дерив.: мөмкинлек ; мөмкинчелек.