МӨҖӘЛ, мөчәл, мочал «удобное для совершения (чего-либо) или предопределённое время» (мөҗәленә күрә әҗәле «смерть придёт в своё время»), диал., иск. (ГДС II: 156) «двенадцатилетний цикл» ~ уйг. мүчәл, кырг. мүчөл, каз. мошул, нуг., каз. мүшөл һ.б. «уникееллык хайван циклы, шул циклның бер елы, чираттагы елы; мөддәт» ~ төркм. мүче id., кырг. мүчө- «үзеңнең мөҗәлдәге (билгеле бер хайван исеме белән аталган) туган елыңа җитү», ягъни 12, 24, 36, 48, 60, 72, 84 һ.б. яшькә җитү (кеше шуларның берсендә вафат була дип исәпләгәннәр). К. Захарова И.В. Двенадцатилетний животный цикл у народов Центральной Азии // Новые материалы по древней Средневековой истории Казахстана. Алма-Ата 1960: 33–66; ЭСТЯ V: 91; МНМ II: 144–146. К. Мөчәвел, Мөрчәл.

Каз. мүшел «нәкъ утыз көнлек унике айдан соң яңа елга кадәр калган берничә көн» (тат. «нардуган атнасы, нардуган көннәре)».