МӨГЕЗ [мөгөз], диал. нөгез, себ. (Тумашева 1992: 154) мөйөс, мөңөс «рог, рога; роговой» < гом. кыпч., ләкин күп вариантлы яңгырашларда: башк. мүгеҙ, каз. мөйөз, мүйĕз, к.-калп. мүйиз, кырг., к.-балк. мүйүз, кар. мювюз, мүңүз, мүйүш, муңуз, куман., алт. мүүз һ.б. < бор. төрки (ДТС: 352, 354) mügüz, müŋüz, уйг., үзб. мүгүз, мүңүз id. Шулай итеп, тат. варианты уйг. һәм бор. төрки вариантларыннан килә; угыз (б-) линиясендә: гаг. бүңүз, төркм. буйнуз, төр. boynuz, boyŋuz; як. муос һ.б., чув. мăйрака [мŏйрака] ~ монг. mörgü < möŋürgü һ.б.; нигез яңгыраш веляр *мойуңургу «мөгез» вариантыннан булса кирәк. Räsänen 1969: 347; Будагов II: 266; ЭСТЯ II: 244; Иванов 1993: 70.

Дерив.: мөгезле, мөгезсез; мөгезлән-ү, мөгезләш-ү «сөзешү»; мөгез-мөгез.