МӨГАЛЛИМ «учитель (средней школы)» < гар. му‘аллим id. ← ‘лм «белү, беленү» (шуннан ук бик күп сүзләр, к. Әләм, Галәм, Галим, Гыйлем, Тәгълим һ.б.); мөәннәсе – мөгаллимә. Мөгаллим сүзе XX г. азакларында пассивлаша башлады.

Дерив.: мөгаллимле, мөгаллимсез; мөгаллимлек.