МОНЧА, монтак, мончак, мунцак һ.б. (ЗДС: 481, 487) – күбесенчә Себердә һәм Барабада – «так, такой, такой степени». Бу формалар (әлбәттә бу ~ мун нигезеннән) күп төрки телләрдә очрый һәм бор. әд. төрки телләрдән үк килә, к. (ДТС: 124, 348) bunča, munčaq, mundaγ, muntaγ id., id. (азаккы нигезләрдән мондый сүзе килә).