МОГЫЛ[мŏғŏл] «круглая шишка, округлая опухоль» ~ чув. мăкăл, мар. мыгыл, мыгыль ~ фин. mukula id., удм. мугыл «тупа» ~ як. мöгöлчöк, монг. мокольчок «шар» һ.б.ш. образлы-тасвири сүзләр рәтеннән (Егоров 1964: 180), к. Мок I, Мокай, Мокыт, Мүкләк. Чаг. калм. муғалзуур < *моғулҗағур > як. моғолдьуор «тупа мөгез» (Иванов 1993: 211). Шуннан (монголчадан) Могылҗар «Мугоджары – Уралның дәвамы булган сөзәк таулар өлкәсе» сүзе килә.