МИШӘ (ЛТ I: 252), диал. мешә «мелкий лес; лиственный лес» ~ башк. мөйәшә, мәшә, бешә, аз. мешә, төр. mişe, көрд. bĕşe, mĕşe «урман; имән урманы; карурман» < фар. bĕşа «урман, карурман» < авест. vareşa id. (Horn 1893). Татарстандагы Мишә елгасы, ихтимал, мишә сүзе белән бәйледер.