МЕШӘК, мәшәк, мишек (Тумашева 1992: 151; ТТДС I: 316) «кошка, кот» ~ үзб. мышык, мишиг, мушук, пишәк, пышык, пышай (ЎХШЛ: 184, 219), кырг. мышык, нуг., каз., к.-калп. мысык, уйг. мөшөк id. Räsänen 1969: 337 (бүтән вариантлар китерелә). Песи сүзе белән гомоген.