МЕН-Ү «взбираться, взобратся наверх; садиться, сесть верхом на животного» < гом. кыпч., үзб., уйг. мин-, як. минн-, угыз. bin, алт. мүн-, тув. мун-, бор. төрки (ДТС: 344, 353) mün-, min- id. бор. *мүин- id. булса кирәк, к. Räsänen 1969: 338. К. ш. ук Будагов II: 359–360; ЭСТЯ VII: 63–66.

Дерив.: менел-ү, мендер-ү, диал. менгез-ү. Төрки телләрдә (к. Будагов II: 259-260) мин- ~ бин- нигезенең тагын берничә кызыклы дериваты бар. К. Менгәш-ү, Менге.