МЕНДӘР, диал. миндәр «подушка; основа передка телеги» > чув. минтер, мар. мындер, удм. миндэр id. ~ нуг. миндер «күпчек», ком. минне «кечкенә ястык» (ләкин Дагстан телләрендә миндар «мендәр»), кар. миндэр, мындэр «кушетка», гаг. мендер, миндер «диван», төр. minder «аслык; ияр мендәре» һ.б. гадәттә мен- < мин- «менү» һәм монг. дэрэ «мендәр» сүзләреннән гыйбарәт дип аңлатыла (Егоров 1964: 134; ЭСТЯ VII: 66–67), ләкин к. каз. мĕндәр «кабер ташы; салдау, кимә тукталу урыны; трап» (ҚТДС: 249) < фар. бäндäр «порт, салдау; кимәләр салдауга терәлә торган урынга куелган мендәр». Фар. сүзе төрки телләрдә мин- «менү» сүзенә бәйләп аңлатылган булса кирәк.