МӘЧЕ, диал. (ТТДС I: 302) мачы, мацы «кошка, кот» > чув. мачă (Сергеев 1978: 40, мачă кăрьăк < миш. мачы корьык «мәчекойрык үләне» сүзендә), мар. (Исанбаев 1978: 19) маче, удм. мачы < гом. көнб. кыпч. мачи, мачы (СС маčу) id. ~ үзб. диал. (ЎХШЛ: 177) машы «песи баласы», мача «ана ишәк», каз. (ҚТДС: 177) мәш, чыгт. (Будагов II: 195) мачэ id., фар. маче «кәнтәй», себ. мәцикә, мәчкә > мәшкә «бәти, бәрән» (к. Тумашева 1961: 151, 170), каз. мәшке «такса (кечкенә буйлы, озынча гәүдәле ау эте)» һ.б. ~ грек. ματςα «мәче» – барысы да һинд-евр. *mäther «ана» сүзенә кайтып кала. Мәчеләр – үрнәк аналар.