МӘХӘЛ «место в ряду, удобное положение, уместность; момент» ~ чув. мехел, мар. мäгäл, магал id. шуннан к. Мәл I (чаг. чув. мехелсĕр ~ тат. мәлсез «вакытсыз, уңайсыз») < гар. мäхäл id. (к. Будагов II: 215) хлл «урын алу, урынлы булу» тамырыннан, шуннан ук к. Хәл I. К. Мәхәллә, Хәләл.