МӘҮСИМ [мәwсим] иск. «сезон; блогоприятная пора» < гар. мäwсим id., тәүдә кәрапларның һәм кәрваннарның юлга чыгу вакытын белдергән һәм wсм «билге, тамга; билгеләү» тамырыннан килә.

Мәүсим сүзе Европа телләренә үтеп кергән: исп. monzon > фр. mousson > рус. муссон; ним. Monsun «җилкәнле кәрапларга уңай җилләр; муссон», к. Фасмер III: 17; Kluge: 630.

Дерив.: мәүсимле (үз вакытында эшләнгән), мәүсимсез.