МӘНДӘ (Balint: 170) «слуга; батрак» < бәндә (булса кирәк). Чаг. иске рус. человек «хезмәтче» мәгъ. Хәз. (ЗДС: 473) мәндә «кеше, бәндә» ~ каз., кырг. менде id.