МӘЛКЕ-Ү (БТДҺ: 241) «раскисать; подтаять» ~ себ. (Тумашева 1992: 24) мәлке-ү > мәлге-ү «быть зыбким, колыхаться под ногами (о болоте)», мәлкелдә-ү ~ каз. мелкĕлде-ү (к. Будагов II: 253) id. ~ былкылда-у ~ балкылда-у һ.б.ш. фигыльләр рәтеннән, мәл < бәл ~ бал тәкълиди тамырының -қ детерминантына беткән тармагыннан. К. Балкы-у һ.б., Мәлҗерә-ү.