МӘКӘ диал. (Тумашева 1992: 150) «хитрость, обман» ~ хак. мике, алт. меке, мэкэ, тув. меге < яз. монг. meke > эвенк. мэкэ id. (ССТМЯ I: 566). Будагов II: 274. Сөйләшләрдә мәкә актив кулланыла: шуннан (ЗДС: 472) мәкәлә-ү «алдау», мәкәче «хәйләкәр».