МӘЗАР, диал. мазар «кладбище (старое, заброшенное или языческое, например, марийское)» ~ чув. масар, мар., удм. мазар, рус. (Фасмер II: 557; СРНГ 17: 292–294) мажары, мазары, мазарки < гом. кыпч. мазар, нуг., кар., гаг. мэзар, мезар, төр. mezar < гар. мäзāр «зират; зыярат; килеп йөрү пункты», зиярәт (к.) сүзе белән тамырдаш. К. ш. ук себ. (Тумашева 1961: 164) масарат < мәзарат «галәмәт, могҗиза; изге зат кабере» < фар. мäзāрäт «каберлек; төрбә» (к. Будагов II: 226), иске тат. мәзарстан «зират». К. Мазар.

Мәзар, мазар тур. бай әдәбият бар, к. Аникин: 366.