МӘҖБҮР «вынужден; под нажимом» < гар. мäҗбүˉр id. К. ш. ук мәҗбүри «каршылыксыз үтәлергә тиешле», мәҗбү´рән «теләр-теләмәс, көчләнеп, үз иркеңнән башка», мәҗбүрият «чарасызлык, мәҗбүрилек» – барысы да гарәпчәдән. К. Җәбер.

Дерив.: мәҗбүрлек.