МӘДХИЯ[мәдхийә] «ода; восхваление» < гар. мäдхийä id. ← мдх «мактау, данлау». Шуннан ук тат. диал. мәдех, башк. (к. БТДҺ: 240) мәҙех «үлгән кешене мактап искә алу (йоласы)», мәҙих «данлы, мактаулы, һәйбәт» һ.б.

Кешенең җеназасында мәдех әйтү бор. төрки халыкларда да булган.