МАЯ[маºйа] «запас; капитал; яйцо-подкладыш» > чув., мар., удм. мая id. ~ гом. төрки майа, к.-калп. майә, майе (мәйек «йомырка»), үзб. мойак, мәйәк «мая; камыр башы, игәрче» < бор. харәзем., сугд. madak id. < бор. һинд. maha dhana «зур байлык, капитал» (maha «зур», dhana «байлык») сүзеннән; бу сүз безнең эраның беренче меңьеллыгында монг., тунг.-маньч. телләренә дә кергән, к. эвен. мājā «запас»; мājа- «запаска калдыру» һ.б. (ССТМЯ I: 521). Бүгенге ир. телләрдә дә киң таралган. «Камыр башы, игәрче, чүпрә» мәгънәсе ком. һәм удм. телләрендә (маял) саклана. Башк. диал. (БҺҺ II: 166) майаw «мая» < *майағ. Будагов II: 203.