МАҺИР, диал. (Тумашева 1961: 164) майхыр «мастер; мастеровитый, способный» < гар. мāһир id. (ГТРС: 256); ш. ук маһирә «оста куллы хатын-кыз».

Дерив.: маһирлык; маһирлан-у.