МАРУЛ (Будагов II: 196; ЛТ; Тумашева 1992: 148), марыл «латук, салат (растение)» ~ төр. marul, к. ш. ук кар. марор «ачы бер яшелчә төре». Шәрык телләреннән булса кирәк.

Бу сүз хәзер кулланылмый.