МАРҖА, диал. (миш.) майра «русская женщина», башк. мәрйә id. > чув. майра «марҗа; дама (кәрттә)», мар. марйа, марья «марҗа, гомумән – үз милләтеңнән булмаган хатын-кыз» < рус. Марья, Мария «еш очраучан хатын-кыз исеме» (Егоров 1964: 127; Räsänen 1969: 328 һ.б.); бу сүз тат. теленнән каз., кырг., хәтта рус. теленең үзенә дә (марджа, маржа «рус хатыны», Казакстандагы руслар телендә – «казак яисә кыргыз хатыны») кергән. К. Марҗабаш.