МАРА-У (Тумашева 1992: 148) «пасти скот» ~ уйг. мара- (мари-) «яшерен күзәтү, эзәрләү, сагалау», к.-балк. мара- «күзәтү», к.-балк., нуг. мара- «күз төбәү, төзәү; аулау», кырг. мара- «күз төбәү, корбанын сагалау (ерткычлар тур.)», к.-балк. мараw «ау киеге», марачы, мараwчы «аучы», чаг. ш. ук тат. диал. мәрә-ү, мәрәлә-ү.

Мара-у сүзен рус. диал. мар < монг. мараа(н) «киекләр тоз яларга килә торган тозлак» сүзе белән баглап карыйлар: мара-у «тозлак янында аңдып, сагалап утыру (аучы тур.)» булып чыга (к. Аникин: 376–377, шунда ук әдәбият). К. Марал.