МАНКЫ, маншик (Тумашева 1992: 148; БТДҺ: 228) «подсадная утка или муляж утки (у охотников); манок; чучело» < рус., әлбәттә. Рус сүзләре манок, маншик, диал. манка id. манить «кул изәп чакыру» фигыле нигезендә ясалалар.