МАЕМ: маем килү, майымлау «извергнуть съеденное (от переедания и т.п.); не переносить жирной пищи» ~ башк. (к. БҺҺ II: 167) майымнау, майыннау «бөгү; юлга чыккач кире кайту; элекке өенә кайту (сатылган мал тур.)». Ике тамырдан ясалган: 1) майы «кире кайткан нәрсә», 2) май халык этимологиясенчә май «организмдагы суда эреми торган матдә» сүзенә нисбәт ителгән.

Дерив.: майым китерү, маемлат-у.