ЛЕПЕЛДӘ-Ү, лепкелдә-ү «мягко хлопать на ветру (о лепестках), махать крылышками (о бабочке); мягко биться (о сердце)» ← леп (к.); шуны әйтергә кирәк, ләп//леп//лип тәкълиди сүзе күп һәм төрле телләрдә очрый, чаг. рус. лепет, ир. lapak, lapka «лепелдәү; пульс; чишмә» һ.б. Фасмер II: 483–484.