ЛӘТЧӘ, диал. йәтчә, (ЗДС: 459) лачча, ләшшә «ласка (зверёк); маленькая злая женщина» ~ башк. ләтсә, йәтсә id. < рус. ласица ~ гом. слав. ласица, ласка, ласа (Фасмер II: 461); шунысы кызык: Троянский сүзлегендә алтча «ләтчә» (Троянский I: 62).