ЛӘПӘК IIдиал., ш. ук ләпән, ләпәшә, ләпәшкә, ләпкә һ.б. (ТТДС I: 295; БТДҺ: 224–225) «низенький, приземистый» < лапак id. К. Лап, Лапай-у, Лапакай, Тәбәнәк.