ЛӘКЛӘК «аист» < бор. кыпч. (яз. ядкәрләрендә) лäклäк, фар. лаклак, лақлақ, лаглаг, лақлақа < гар. лақлақа «кайгыру, кайгырып кычкыру; ләкләк» сүзеннән; рус. леклек төрки телләрдән; грек. λελεχι «ләкләк» сүзе дә гарәпчәдән булса кирәк; к. ш. ук госм., аз., кр.-тат. ләйләк, үзб. лайлак, лайлақ < бор. төрки, уйг. лäглäк ~ таҗ. лаглак id. (Räsänen 1969: 316). Гомумән, күп телләрдә очрый.

Уйг. ләгләк яз килү билгесе буларак карала; ләгләк кар «ябалак кар» ≈ тат. карга кары.