ЛӘБЛӘБИ иск., ләпләп, ләпләбә, ләпләбел (Тумашева 1992: 145; ЗДС: 458–459) «красная свёкла» ~ аз. ләбләби, үзб. лаблаби, лавлаги id., төр. leblebi «борчак төре» ← фар. лäби, лäбүи «пешереп ашала торган яшелчә» сүзеннән. Башк. ләпләмә «җирдә туңган бәрәңге» (БТДҺ: 225) < ләбләбә. К. ш. ук (ТТДС II: 216) ләүләви «пешерелгән кызыл чөгендер».