ЛАЧ, лачт – имитатив удару жидким предметом в твёрдое (о смачном плевке на пол, о падении в жидкую грязь) ~ чув. лач id. к. ш. ук Ләч, Ләчт. Чаг. Лаштырда-у.

Дерив.: лач-лач; лачкыл-лачкыл; лачкылда-у; лачтыр-лачтыр, лачтырда-у һ.б. К. Лач-лоч, Лачма. Бу сүзләр башк. лас- (лас-лас, ласкылда-у һ.б.) нигезендә дә очрый һәм бу хәл аларның тат. теленнән икәнлеген күрсәтә (чөнки мондый имитативларга -ч авазы хас, -с түгел).