ЛАКАБЫЙ (БТДҺ: 219), лақаплы (ТТДС I: 289, эчк.) «анекдотичный, забавный, острословный; остроумный (ответ)» ← диал. лақап, себ. (Тумашева 1992: 144) лағап «пословица, поговорка; сатирическая частушка» ~ каз. лақап «ялган хәбәр, гайбәт, усал сүз», ләкин кырг. лақап, ылақап «акыллы сүз, мәкаль һ.б.» – гар. лäқаб (к. Ләкаб ) «кушамат; титул» сүзеннән киләләр (тик гар. теленең үзендә бу сүзнең үткерлек, усаллык мәгънәлеге юк): лақабый << гар. лäқабū «ләкабка баглы; ләкабсыман» – әдәби жанр төре.