КЫЯЛА-У[қ ы̌йала-] «скользить по воздуху (о плоских предметах)» – кыйа «кыеклап» сүзеннән булса кирәк. Чаг. ш. ук алт., төр. kay- (қай-) «кыялау; таудан шуып төшү»; башк. қыйалақ, қыйғалақ «кыеклап», тат. диал. кыялач, кыялаш id. (БҺҺ II: 153; ТТДС I: 214). Себ. (Тумашева 1992: 117) кадый-у «кыялау» – контаминацион компонент, икенче бер тамырдан.