КЫС-У «жать, давить, сжимать; принуждать; ограничивать; угнетать» > мар. кыс-, ш. ук иш- ~ чув. хĕс- < гом. төрки қыс-, бор. төрки (ДТС: 447) qïs- id. бик продуктив төрки тамырларның берсе, к. Кысан, Кыска, Кыскыч, Кысла, Кысмыр, Кысрын, Кыста-у, Кыстыбый, Кысык, Кысынкы. Будагов II: 56, 57; ЭСТЯ VI: 246–248; Федотов II: 347–348.