КЫСРЫК «узкий, тесный» (Г. Толымбай һ.б.) < қысыр-ық id., к. иске тат. қысыр-у «кысык итү» (к. Радлов II: 806). К. ш. ук бор. төрки (ДТС: 448) qïsur- «кыскарту» һ.б. Бу фигыль исә қыс-ғыр- формасыннан булса кирәк.

Кысрык сүзенең үзеннән бигрәк кысрыкла-у дериваты киңрәк кулланыла. К. Кыста-у, Кыс-у.