КЫРЫЧ: кым-кырыч, диал. (ТТДС I: 202–204) қŏм-қŏрыч < кŏрŏм-кырыч «совершенно разбитый, разгромленный; беспорядочный; смутный». Ачык түгел. Ихтимал, корым-корыч парлы сүздер (ягъни корым һәм корыч – синонимнардыр, чаг. як. курум ~ монг. хурим «туй; туй ыгы-зыгысы»).