КЫРЧЫ-У (ТТДС I: 264) «чистить твёрдым орудием с трудом; корчевать» ~ башк. (БҺҺ II: 157–158) қырсы- id. – кыр-у фыгыленең интенсивлык формаларының берсе (-чы//-че аффиксы); чаг. як. кырчый- «юну». К. Кырчын, Кыршы-у.