КЫРТАЙ, кыртый (Һ. Вәлиев) «заяц (иносказательно)» < кыр тае «кыргый тай», чаг. ш. ук тат. диал. миран «куян» < монг. морэн «ат, тай», тат. сөйл. кыртәкәсе, кыртәкә «куян» һ.б. Аю, куян, төлке һәм бүрене төрлечә читләтеп атау гадәте күп халыкларда бар.