КЫРКЫН I: кыз-кыркын дигәндә, диал. қырғын (ДС I: 106) ~ чув. хăрхăм «хатын кеше; яшь килен» < уйг. қырқын id., урта төрки қырқын «кәнизәк, кол хатын», чыгт. қыр қын «кара кол хатын», төркм. ғыырғын «кол кыз» һ.б. бор. төрки qïrqïn (МК, ДТС: 446) *кыр кун «һун кызы» дип тә *кыр күң «кол кыз» дип тә аңлатыла, к. Егоров 1964: 294; Räsänen 1969: 267; ЭСТЯ VI: 237.