КЫРГЫЙ «дикий; дикарь» ~ к.-калп. қырғы id. Тат. телендә бу сүз кырагай (к.) сүзеннән кыскарган булса кирәк, әмма мөстәкыйль-аерым сүз дә була ала. Бүтән төрки телләрдә күренми (кыргый «кыйгыр» еш очрый).

Дерив.: кыргыйлык; кыргыйлаш-у; кыргыйларча.