КЫПЧЫ-У, диал. (Тумашева 1992: 140) кыпцы-у «зашить между двумя слоями ткани»; күч. «упрятать; стащить, украсть», «зацепить за края и вытащить» ~ башк. қыпсы- id. – бор. қып- «кабып алу, эләктерү, эләктертү» фигыленең дәвамлы интенсивлык формасыннан (к. Кыпсуыр ). К. башк. (БТДҺ: 213) қыпсыу «әдеп, кырпу», қыпсық «кысык күзле».