КЫҢЗА-У (Тумашева 1992: 140) «визжать (о щенке)» < кыңса-у; кайбер төрки телләрдә (уйг., үзб.) кың-, хың- ризасызлыкны белдерүчән ымлык һәм бу ымлык кың тәкълиди сүзеннән аерым карала, чөнки ул кеше авазына карый (чаг. һмм). Чаг. к.-калп. қыңқ, к.-балк. қымп, үзб. ғыйң, ғиң ризасызлык авазы тур. әйтелә торган сүз, к.-калп. қыңқылда-у «капризлану» (тат. телендә дә қыңгылда-у бар, тик фиксацияләнмәгән генә), қыңкылды(қ) «капризлы» һ.б.