КЫНДЫРАК, кŏндŏрақ «костёр, полевица (трава); место с жёсткими злаками», кŏндрак (ТТДС I: 203) «телячий выгон; моховидная короткая трава», себ. (Тумашева 1992: 128) қŏнтырақ «мягкая трава, сгнившая осенью» ~ башк. (БТДҺ: 199) қŏндŏрақ «тозлак», «ач, җиме йомшак (башак тур.)», қŏндŏрŏқ «игеннең үтә куе булып үскән җире», чув. (Сергеев 1968: 28) кŏнтăрақ «мүк сыман үлән» (< тат.), рус. диал. кундрак «кипкән сазлыктан кисеп алынган кәс», аз. гындырга «нечкә сабаклы куе үлән; чуалган нәрсә (үлән, җеп һ.б.)» < монг. хонин туураг (бор. монг. қонин туғурағ) «куй тозлагы»; шуннан ук тат. диал. (әстр.) кŏндŏраw «түмгәкле болын; Идел дельтасындагы болыннар», шуннан Кондорау татарлары – Әстерхан якларыннан Оренбург өлкәсенә күчеп килгән татарлар (к. Садыкова, 1985). Аникин (: 323); рус. телчеләре бу сүзне (кирәксезгә) тундра сүзе белән дә чагыштыралар. К. Куй, Кынҗырак.