КЫМЫРҖЫ-У «двигаться по коже человека (о насекомом); вызывать зуд, жжение» (Будагов II: 65) «першить, мозжеть», «закисать, выпуская пену (с легкими звуками)», себ. (Тумашева 1992: 140) кымырцы-у «егозить; быть не в состоянии терпеть (зуд и т.п.)» ~ башк. қымырйы-у «тамак төбе кычыту» < кымырчы-у; күрәсең, *кымыр- дигән фигыль нигезе дә булган, шуннан -чы интенсивлык кушымчасы ярдәмендә қымыр-чы- нигезе ясалган; бу кымыр - исә қым-, қымы- «вак хәрәкәтләр ясау» (к. Кымты-у ) фигыленнән, шуннан ук (турыдан-туры) башк. қыймйы-у < *кымҗы-у < *кымчы-у «кымырҗу», к. Кым, Кымыр.

Дерив.: кымырҗыт-у (затланышсыз мәгъ. кулланыла), кымырҗыткыч.