КЫМЫЗЛЫК, «кислица; сурепка», «любое растение с кислым вкусом стебля» (к. ДС II: 119) > чув. кăмăслăх, мар., удм. кымызлык id. < гом. кыпч. қымызлық (> башк. (Будагов II: 65) қŏмŏзлық, каз., кырг. қымыздық) id., төбендә – «кымыз урынына; кымыз тәмен хәтерләтә торган үсемлек» мәгъ. кымыз сүзеннән ясалган, к. тат., башк. (БҺҺ II: 155) қымыҙ «какы». Кымы ҙлык сүзенең нигезе классик кымыз түгел, ә гомуми «әче нәрсә, катык» мәгъ. сүз булырга да мөмкин, бу сүзнең тамыры *кум исә комлак ~ колмак (к.) белән баглы булуы ихтимал.

Дерив.: кымызлыклы; кымызлыклык.